Συμφωνώ ότι το παράδειγμα ήταν ακραίο και ότι στην πράξη οι χώροι έχουν συνήθως ύψη μεγαλύτερα των 2μ.

Όταν όμως συμφωνούμε ότι αν το ύψος ήταν 1,50μ. δεν θα δίναμε βεβαίωση χώρου κύριας χρήσης, προκύπτει το ερώτημα για ποιο ύψος και κάτω δεν θα δίναμε αυτή τη βεβαίωση;

Άλλος θα πει 1,80μ. κι άλλος 2,00μ. και ένας τρίτος 2,20μ. και άκρη δεν βγαίνει.
Εδώ όμως ο νόμος μας λέει ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο ύψος 2,40μ. παλιά, 2,65μ. πλέον με τον ΝΟΚ και αυτό είναι.

Γιατί λοιπόν να δεχθούμε το ελάχιστο ύψος που θέτει ο καθένας μας κατά την κρίση του και να μη δεχθούμε αυτό που λέει ο νόμος για τις νόμιμες κατασκευές;

Συνοψίζοντας, με τον Ν.4178/13 μπορούμε να τακτοποιήσουμε μια αυθαίρετη κατάσταση απλώς πληρώνοντας πρόστιμο, καθότι ο νόμος όπως είπα είναι εισπρακτικός και δεν ενδιαφέρεται ούτε για την ασφάλεια των κατασκευών ούτε για την τήρηση κανόνων και προδιαγραφών που έθεσε εδώ και δεκαετίες το ίδιο το κράτος.
Άλλο όμως αυτό, δηλαδή η τακτοποίηση και διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης κι άλλο το να ζητηθεί να δοθεί βεβαίωση χώρου κύριας χρήσης είτε για αλλαγή χρήσης είτε για όποιον άλλο λόγο.
Στην περίπτωση αυτή θεωρώ ότι θα πρέπει να τηρούνται οι όποιες προδιαγραφές.